بردگیم کنکوردیا (کونکوردیا)

بردگیم کنکوردیا یا کونکوردیا (Concordia)

داستان بازی:

روم باستان مستعمرات بسیاری را از آن خود کرده است و حالا فرماندهان در صدد آن هستند که با گسترش تجارت در میان این مستعمرات به یک امپراطوری قدرتمند دست بیابند. برای همین تجار و مهاجران خود به نقاط مختلف این امپراطوری فرستاده تا در رقابتی متفاوت کارگاه ها و کارخانه های گوناگونی ساخته و بیش از دیگران بهره مالی ببرند.

روند بازی:

کارت‌های فروشی و کارت‌های شخصیتِ آغازینِ اضافی (بسته به تعداد بازیکنان)، به جعبه‌ی بازی برمی‌گردند. پس از آن‌که آغازکننده‌ی بازی، به شکل توافقی، تعیین شد، کارت فرماندارِ کُل را به آخرین بازیکن (بازیکنِ سمت راستِ بازیکن آغازکننده) بدهید! بازیکنان به‌نوبت (در جهت ساعت‌گرد) بازی می‌کنند. دستِ بازیکن، شاملِ کارت‌های شخصیت بازی‌نشده‌ی اوست. نوبت هر بازیکن، شاملِ بازی کردنِ یک کارت از دست‌اَش و انجام عملیاتِ آن کارت است. کارت‌های بازی‌شده‌ی هر بازیکن، به‌رو روی هم گذاشته شده (به شکلی که فقط بالاترین کارت دیده می‌شود) و ستون کارت‌های سوخته‌ی او را تشکیل می‌دهند. با بازی شدنِ یک کارت نماینده (Tribune)، بازیکن می‌تواند همه‌ی کارت‌های بازی‌شده‌اش را به دست‌اَش برگرداند.

هر کارت شخصیت، با یکی از خدایان عهد باستان مُرتبط است. این خدایان، برای دستاوردهای خاص (مثلاً تعداد سرزمین‌های دارای سَکَنه یا تعداد مهاجران یا…)، جُداگانه پاداش‌هایی عطا می‌کنند.

بازی در صورتی به پایان می‌رسد که یا یکی از بازیکنان، آخرین کارتِ ویترین فروش را خریداری کند… یا یکی از بازیکنان، 15اُمین خانه‌اش را بسازد. در هر صورت، بازیکنی که باعث پایان بازی شده، کارت کونکوردیا را پاداش می‌گیرد؛ سپس بقیه‌ی بازیکنان، نوبت پایانیِ خود را بازی کرده و در نهایت، همگی مجموع امتیازات خود را محاسبه می‌کنند.

کارت های بازی:

نماینده (Tribune): کارت‌های خود را اِحیاء کنید: بازیکن، همه‌ی کارت‌های بازی‌شده‌اَش را به دست‌اَش برمی‌گرداند. اگر بازیکن، بیش از 3 کارت (با احتساب خود کارت نماینده) به دست‌اَش برگردانَد، به‌اِزای هر کارتِ اضافه، 1 سِستِرتیوس دریافت می‌کند.

1 مهاجر جدید اضافه کنید: علاوه ‌بر اِحیاء کارت‌ها، بازیکن می‌تواند 1 مهاجر جدید بخرد؛ برای این کار، 1 توکن غذا و 1 توکن ابزار به بانک پرداخته و 1 مهاجر دریایی یا زمینی را از انبار خود در رُم (Roma) می‌گذارد.

آرشیتکت (Architect): مهاجرها را حرکت دهید: تعداد مهاجرهایی که هر بازیکن در صفحه دارد، تعیین می‌کند که او چقدر (چند قدم) می‌تواند مهاجرهایش را جابه‌جا کند. مهاجرهای زمینی فقط از طریق خطوط (مسیرهای) قهوه‌ای و مهاجرهای دریایی فقط از طریق خطوط (مسیرهای) آبی جابه‌جا می‌شوند.

خانه بسازید (پس از پایان همه‌ی جابه‌جایی‌ها): بازیکنان می‌توانند در شهرهای مجاور با مهاجران‌شان، خانه بسازند.

فرماندار (Prefect): بازیکن می‌تواند یکی از این دو کار را انتخاب کند:

بازیکن، سرزمینی را انتخاب می‌کند که خانه‌هایش کالا تولید می‌کنند. نیازی نیست که بازیکن، خانه‌ای در آن سرزمین داشته باشد. او نشان‌گرِ پاداشِ سرزمین را به طرفِ سکّه‌ای برگردانده و 1 توکن از کالایی که نشان‌گر نشان می‌دهد از بانک دریافت می‌کند. علاوه ‌بر این، همه‌ی خانه‌های موجود در سرزمین، فارغ از این‌که مالکان‌شان چه کسانی هستند، هر کدام 1 واحد از کالای تولیدیِ شهرِشان، تولید می‌کنند.

یا به‌جای تولید، بازیکن می‌تواند پاداش نقدی دریافت کند. به‌اِزای هر نماد سکّه روی نشان‌گرهای پاداش (که به‌رو هستند و دیده می‌شوند)، او 1 سِستِرتیوس از بانک می‌گیرد؛ سپس همه‌ی نشان‌گرهای پاداش پُشت‌ورو شده و به طرفِ کالایی برمی‌گردند.

مُهاجر (کولونیست / Colonist): بازیکن می‌تواند یکی از این دو کار را انتخاب کند:

بازیکن می‌تواند مهاجرهای جدیدی در صفحه بگذارد؛ با پرداختِ 1 توکن غذا و 1 توکن ابزار به‌اِزای هر مهاجر. مهاجران جدید می‌توانند در رُم یا در هر شهری که بازیکن خانه‌ای در آن دارد، گذاشته شوند.

یا بازیکن 5 سِستِرتیوس دریافت می‌کند، به‌اضافه‌ی 1 سِستِرتیوس به‌اِزای هر کدام از مهاجرانی که در صفحه دارد.

بازرگان (Mercator): عملیاتِ بازرگان، شامل 2 مرحله است:

بازیکن 3 سِستِرتیوس از بانک می‌گیرد.

سپس او می‌تواند 2 نوع کالا را با بانک معامله کند. این یعنی او می‌تواند 2 نوع کالا فروخته یا 2 نوع کالا بخرد یا 1 نوع کالا فروخته و 1 نوع کالا بخرد! تعداد واحدهای کالایی که بازیکن می‌تواند معامله کند، بستگی به تعداد جایگاه‌های پُر و خالیِ انبارش دارد. نرخ معامله‌ها (ارزش کالاها) مشخّص است و در قسمت بالاییِ انبارها نوشته شده‌است.

دیپلُمات (Diplomat): بازیکن، یکی از کارت‌های شخصیت سوخته‌ی یکی دیگر از بازیکنان را انتخاب کرده و عملیاتِ مربوط به آن را انجام می‌دهد (کُپی می‌کند)؛ دُرست انگار که خودش آن کارت را بازی کرده‌است! عملیاتِ بازیکنی که خودش به‌تازگی یک کارت دیپلمات بازی کرده یا با استفاده از کارت نماینده، کارت‌هایش را به دست‌اَش برگردانده، قابل کُپی کردن نیست!

سناتور (Senator): بازیکن می‌تواند از ویترین فروش، 1 یا 2 کارت شخصیت خریده و به دست‌اَش اضافه کند.

کُنسول (Consul): بازیکن می‌تواند از ویترین فروش، 1 کارت شخصیت خریده و به دست‌اَش اضافه کند. هزینه‌ی کارت، فقط کالایی است که در کادر قرمزِ کارت نشان داده شده‌است. جای خالی‌شده‌ی کارتِ خریداری‌شده، به همان روشی که در صفحه‌ی قبل گفته شد، پُر می‌شود.

حرفه‌ای‌ها (Specialists): همه‌ی خانه‌هایی که بازیکن، در شهرهای تولیدکننده‌ی کالای مربوطه دارد، هر کدام 1 واحد کالا تولید می‌کنند.

پایان بازی

بازیکنی که آخرین کارت شخصیت را خریده و ویترین را خالی کند یا 15اُمین خانه‌اش را بسازد، کارت کونکوردیا را دریافت می‌کند -و این یعنی 7 امتیاز اضافه! سپس همه‌ی بازیکنان دیگر، 1 نوبت بازی می‌کنند و بعد، بازی به پایان رسیده و امتیازشماری پایانی انجام می‌شود.

بازیکنی که بیش‌ترین امتیاز را کسب کرده باشد، برنده‌ی بازی خواهد بود. در صورت تساوی، بازیکنی برنده است که کارت فرماندار کُل را در اختیار دارد یا بازیکنی که اگر بازی ادامه پیدا می‌کرد، زودتر از دیگران، کارت فرماندارِ کُل را تصاحب می‌کرد!

امتیازشماری پایانی:

هر کارت شخصیت، مُرتبط است با یکی از خدایان دنیای باستان و آن خدا به دارنده‌‌ی آن کارت، پاداشی ویژه اهدا می‌کند! بازیکنان، ابتدا کارت‌های خود را جمع کرده (کارت‌های دست‌شان و کارت‌های سوخته‌شان) و بر اساس خدایانِ مربوطه دسته‌بندی می‌کنند! پُشت کارت‌های راهنما، چکیده‌ای راجع به خدایان و نحوه و اولویتِ امتیازشماری آن‌ها ذکر شده‌است. امتیازاتی که به این ترتیب به دست می‌آیند، به امتیازاتی که بازیکنان روی ردیف امتیازات ثبت کرده‌اند، افزوده می‌شوند. بهتر است امتیازات خدایان را به همین ترتیب که نوشته شده، محاسبه نمایید (اوّل وِستا، سپس ژوپیتر و…):

وِستا (Vesta): ارزش همه‌ی کالاهای موجود در انبار (قیمت‌ها که مشخّص است)، به پول نقدِ بازیکن اضافه می‌شود. سپس بازیکن، به‌اِزای هر 10 سِستِریوس، 1 امتیاز می‌گیرد (پول خُردها را نادیده بگیرید)!

به‌اِزای هر ژوپیتر (Jupiter): بازیکن، به‌اِزای هر خانه‌اَش در هر شهر غیر-آجُری، 1 امتیاز می‌گیرد (نهایتاً 15 امتیاز).

به‌اِزای هر ساترن (Saturnus): بازیکن، به‌اِزای هر سرزمینی که دستِ‌کم 1 خانه در آن داشته باشد، 1 امتیاز می‌گیرد (در صفحه‌ی امپراتوری: نهایتاً 12 امتیاز / در صفحه‌ی ایتالیا: نهایتاً 11 امتیاز).

به‌اِزای هر مرکوری (Mercurius): بازیکن، به‌اِزای هر نوع کالایی که در خانه‌هایش تولید می‌کند، 2 امتیاز می‌گیرد (نهایتاً 10 امتیاز).

به‌اِزای هر مارس (Mars): بازیکن، به‌اِزای هر مهاجری که در صفحه داشته باشد، 2 امتیاز می‌گیرد (نهایتاً 12 امتیاز).

به‌اِزای هر مینِروا (Minerva): بازیکن، به‌اِزای هر کدام از شهرهایش از نوعِ مربوطه (آجُری، غذایی…)، امتیازاتی دریافت می‌کند؛ میزانِ این امتیازات، بر روی کارت شخصیت مربوطه (که یکی از حرفه‌ای‌هاست و با مینِروا مُرتبط است) نوشته شده‌است.